Marcin Szala zaprasza do przemyślenia celu edukacji w świecie, w którym zmiana nie jest już liniowa, lecz wykładnicza. Obejrzyj jego wystąpienie z naszej konferencji i zobacz, jak projektować szkolne doświadczenia, które przygotują młodych do nieznanej przyszłości.

Najważniejsze tezy wystąpienia

• Szkoła ma kształtować świat, nie tylko reagować. „To nasza odpowiedzialność, żeby kształtować ten świat poprzez wpływ na szkołę.”

• Zasady ponad zakazy. Debata o smartfonach to „papierkiem lakmusowym” większego problemu: po co nam edukacja i jaki „ukryty program” szkoły codziennie przekazujemy.

• Zmiana się zmieniła. Od klimatu po AI – tempo transformacji jest wykładnicze. Nie mamy szklanej kuli, więc nie wystarczy „uczyć pod znaną przyszłość”.

• Czego uczymy vs. jak uczymy. Napięcie między treścią a metodą nie jest przeszkodą – to konstrukcyjny element dobrze zaprojektowanej szkoły (jak „wiszący stół”, który działa dzięki napięciom).

• Prosta matryca 4ׄwiem / nie wiem”:

  1. Wiem, że wiem (świadomość kompetencji i komunikowanie ich).

  2. Wiem, że nie wiem (pokora, mapowanie luk i źródeł).

  3. Nie wiem, że wiem (niedoceniane zasoby – np. empatia; automatyzmy jak „higiena cyfrowa”).

  4. Nie wiem, że nie wiem (uprzedzenia, ślepe plamki, pokora wobec nieprzewidywalności).

• Ukryty program szkoły decyduje bardziej niż podstawa. Czy uczymy „obchodzić zakazy”, czy wspólnie ustalamy zasady i rozliczamy się z ich przestrzegania?

Dlaczego warto obejrzeć?

• Dostajesz ramę decyzyjną do projektowania lekcji, wychowania i „szkolnych zasad”.

• Zobaczysz, jak przełożyć napięcie „co” vs. „jak” na przewagę szkoły, a nie barierę.

• Konkret: matryca 4ׄwiem/nie wiem” do pracy z klasą, radą pedagogiczną i rodzicami.

Wystąpienie zaczyna się w 53 minucie nagrania.