Edukacja finansowa w Polsce wciąż pozostaje wyzwaniem. Badania pokazują jasno: większość Polaków ocenia swoją wiedzę ekonomiczną jako przeciętną lub niską, a rynek kapitałowy nadal postrzegany jest jako obszar ryzykowny, trudny i „nie dla mnie”. Tymczasem pieniądze pracują — w PPK, obligacjach, funduszach — niezależnie od tego, czy rozumiemy mechanizmy stojące za tymi procesami.

Dlatego coraz większego znaczenia nabierają projekty, które zamiast teorii oferują doświadczenie. Takie, które pozwalają młodym ludziom sprawdzić się w bezpiecznych warunkach, popełniać błędy i wyciągać wnioski — zanim zetkną się z realnym rynkiem.

Jednym z najlepiej rozpoznawalnych przykładów jest Szkolna Internetowa Gra Giełdowa — projekt, który od lat łączy element rywalizacji z systematycznym uczeniem mechanizmów rynku kapitałowego. Uczniowie, pracując w zespołach pod opieką nauczyciela, inwestują w czasie rzeczywistym w wirtualnym środowisku, korzystając z autentycznych danych rynkowych. Nie chodzi tu jednak o „grę dla gry”, ale o świadome podejmowanie decyzji, analizę ryzyka i współpracę.

Kluczowym elementem projektu jest jego zespołowy charakter. Nie ma indywidualnych zwycięzców działających w próżni — są zespoły, dyskusje, wspólne strategie i odpowiedzialność za decyzje. To właśnie ten aspekt sprawia, że projekt dobrze wpisuje się w nowe podejście do edukacji biznesowej i zarządczej, gdzie równie ważne jak wiedza są kompetencje komunikacyjne, krytyczne myślenie i umiejętność pracy w grupie.

Co istotne, z projektu korzystają nie tylko uczniowie. Nauczyciele otrzymują dostęp do osobnych modułów edukacyjnych, dzięki którym mogą samodzielnie poznać mechanizmy giełdy i rynku kapitałowego — bez presji ocen, za to z przestrzenią do nauki i eksperymentowania. Dla wielu z nich to realne wsparcie w pracy z nowym przedmiotem „Biznes i zarządzanie”, który dla części środowiska wciąż jest wyzwaniem organizacyjnym i metodycznym.

Doświadczenia szkół pokazują, że młodzież chętnie angażuje się w projekty, które mają sens i widoczny cel. Udział w grze giełdowej często przekłada się na większą aktywność na lekcjach, lepsze zrozumienie abstrakcyjnych pojęć ekonomicznych i — co szczególnie ważne — zmianę nastawienia do finansów jako czegoś dostępnego, a nie elitarnego.

Nie bez znaczenia jest też rozszerzenie projektów o wątki odpowiedzialnego inwestowania, walki z dezinformacją czy krytycznego myślenia w świecie finansowych treści z internetu i mediów społecznościowych. To odpowiedź na realne potrzeby młodego pokolenia, które wiedzę o pieniądzach coraz częściej czerpie właśnie z sieci, a nie z podręczników.

Praktyczne projekty edukacyjne nie rozwiązują wszystkich problemów systemu. Ale pokazują coś bardzo ważnego: że edukacja finansowa może być angażująca, sensowna i skuteczna — jeśli pozwala uczyć się przez działanie, a nie tylko przez definicje. I że szkoła naprawdę może przygotowywać do dorosłego życia, jeśli da uczniom przestrzeń do bezpiecznego testowania decyzji, które w przyszłości będą podejmować już na własny rachunek.